Covey's tweede gewoonte: Begin met het einde voor ogen, stel doelen voor je gezin

Vorige week had ik het met je over pro-activiteit. Vandaag vertel ik je meer over de tweede gewoonte uit het werk van Stephen Covey.

De tweede gewoonte die we bewust kunnen toepassen om ons ouderschap te verbeteren, is "Begin met het einde voor ogen". Deze gewoonte gaat over het hebben van een duidelijke visie en doel voor jezelf en je kinderen, en dat je bewust werkt aan het realiseren van deze visie en doelen. Het betekent dat je voor ogen hebt wat voor ouder je wilt zijn en wat voor kinderen je wilt opvoeden, en dat je daar op regelmatige basis bij stil staat.

Persoonlijk denk ik dat het heel gemakkelijk is om je zo te laten opslokken door de drukte van alledag, dat je deze gewoonte gemakkelijk over het hoofd ziet. Wanneer je in een drukke periode zit, zul je net als ik misschien ook wel denken dat het tijd kost om met deze gewoonte bezig te zijn, maar op lange termijn denk ik dat het juist heel waardevol is en de investering in tijd meer dan waard is.

“Begin met het einde voor ogen” kun je op veel verschillende manieren toepassen. Je kunt letterlijk je dag zo beginnen en bij het wakker worden, of je eerste kopje koffie, bedenken wat voor dag je wilt dat het gaat zijn, en wat er daarvoor belangrijk is.

Je kunt het ook groter maken door hier regelmatig over te spreken met je partner. Dit kan al voordat je kind geboren is: wat voor ouders willen jullie zijn? Wat zijn jullie waarden? Het is helemaal mooi wanneer je regelmatig tijd maakt om hier samen op te reflecteren.

Ook met je kind kun je dit principe heel concreet toepassen. Wanneer ik mijn kleuter de opdracht geef zichzelf aan te kleden, kan ik met haar doorspreken hoe dat er uit ziet, en welke stappen en volgorde daarvoor nodig zijn. In het begin help ik veel, en ik probeer het haar steeds meer zelf te laten doen. Zo help ik haar ook haar executieve functies te ontwikkelen.

Bij een ouder kind kun je ook zo naar het maken van een werkstuk kijken: hoe ziet het werkstuk eruit wanneer het af is? Wat staat er dan allemaal in? Zo kun je terugredeneren wat de onderdelen zijn en welke stappen nodig zijn. Zeker wanneer een kind makkelijk overweldigd raakt, kan het heel erg helpen wanneer je deze manier van denken met het kind inoefent.

Hieronder vind je nog een aantal praktische tips hoe je met dit principe aan de slag kunt:

1.     Stel jezelf de vraag: "Hoe zie ik mezelf als ouder over vijf of tien jaar?" Maak hierbij een visionboard of schrijf dit uit. Dit helpt je om je visie en doelen duidelijk te formuleren. Je kunt ook samen met de kinderen een visionboard maken. Bijvoorbeeld als hulp bij het plannen van een vakantie, of aan de start van een nieuw (school)jaar.

2.     Stel jezelf de vraag: "Wat wil ik bereiken als ouder en hoe kan ik dit doen?" Maak hierbij doelen die aansluiten bij je visie, zoals bijvoorbeeld meer alleentijd met je kinderen doorbrengen, gezonder eten of vaker samen spelletjes doen.

3.     Betrek je kinderen bij het proces. Bespreek met je kinderen wat je visie en doelen zijn als ouder. Betrek ze bij het maken van de doelen en maak ze mede verantwoordelijk voor het behalen ervan. Hierdoor zullen ze meer betrokken zijn bij het proces en gemotiveerder zijn ook hun eigen steentje aan bij te dragen. Een familievergadering lijkt me hiervoor een ontzettend mooie vorm.

4.     Maak een plan van aanpak. Bedenk welke stappen je moet zetten om je doelen te bereiken. Zo kun je gericht werken aan het realiseren van je doelen en visie.

5.     Evalueer regelmatig je voortgang. Plan momenten in om je voortgang te evalueren en te kijken of je nog op koers ligt om je doelen te bereiken. Pas eventueel je plan van aanpak aan als blijkt dat dit nodig is. Hoe leuk is het om dit regelmatig te doen tijdens een etentje met elkaar, terwijl er oppas is voor de kinderen? Een mooie combinatie van quality time samen en het bewust bezig blijven met wat belangrijk voor jullie is.

Door bewust bezig te zijn met je visie en doelen als ouder, en hier regelmatig bij stil te staan, kun je als ouder een positieve impact hebben op de ontwikkeling van je kinderen en op je eigen ontwikkeling als ouder. Het zal je helpen om bewuster te zijn van je eigen gedrag en keuzes als ouder, en om te werken aan de ouder die je wilt zijn en de kinderen die je wilt opvoeden. Daarnaast ben je ook nog eens een prachtig voorbeeld voor je kinderen en zullen ze dit principe eerder als vanzelf ook overnemen. En dat kan hen ook heel veel opleveren.

Lijkt dit je wat, maar kun je wel wat hulp gebruiken om dit principe toe te gaan passen binnen je gezin? Neem dan contact met me op, ik spar hier heel graag over met je!

Veel plezier, ik ben ervan overtuigd dat deze gewoonte je heel veel kan brengen.

Volgende week bespreken we alweer het derde principe: Belangrijke zaken eerst.

Foto: Artem Peretiatko – Getty Images

De 7 gewoontes van Covey toegespitst op het ouderschap. Habit 1: Wees proactief!

Een van de eerste persoonlijke ontwikkelingsboeken die ik aanschafte was het boek ‘De 7 eigenschappen van effectief leiderschap’ van Stephen Covey. Een boek uit 1989 dat zelfs is uitgeroepen tot belangrijkste businessboek van de 20e eeuw.

Ik las het boek ooit lang geleden, heb het toen een tijdje laten liggen en sinds een half jaar pak ik het boek er weer regelmatig bij. En ook in mijn begeleiding, zowel in gesprekken met ouders als met kinderen, komen zijn gewoonten regelmatig ter sprake. Ook al is het boek oorspronkelijk geschreven voor het bedrijfsleven, ik denk dat de gewoonten ook zeer goed toepasbaar zijn op het ouderschap.

Vandaar dat ik de komende 7 weken elke week een blog ga schrijven over een van de habits en hoe je deze in het ouderschap kunt gebruiken.

Even voor het overzicht, wat zijn de 7 gewoonten ook alweer?

1.      Wees proactief

2.      Begin met het einde voor ogen

3.      Belangrijke zaken eerst

4.      Denk win-win

5.      Eerst begrijpen….dan begrepen worden

6.      Synergie

7.      Houd de zaag scherp

 

Wees proactief als ouder: neem de regie!

Laten we vandaag dus beginnen met de eerste gewoonte: Wees proactief.

Proactief zijn, het tegenovergestelde van passief zijn, betekent dat je verantwoordelijkheid neemt voor je eigen leven en keuzes. Je weet wat je wilt in het ouderschap, je hebt bepaalde doelen, en je neemt bewust stappen om die doelen te bereiken.

Hoe kun je als ouder laten zien dat je proactief bent? Hieronder vind je enkele tips:

·        Maak bewuste keuzes: neem de tijd om na te denken over wat je wilt bereiken als ouder en welke waarden je belangrijk vindt om aan je kinderen mee te geven. Door bewust te kiezen wat je wilt bereiken, kun je gericht werken aan het realiseren van je doelen.

·        Wees verantwoordelijk: neem verantwoordelijkheid voor je eigen gedrag en emoties en leer je kinderen om hetzelfde te doen. Door te laten zien dat je verantwoordelijk bent voor je eigen leven, geef je je kinderen het goede voorbeeld.

·        Communiceer effectief: zorg ervoor dat je duidelijk en respectvol communiceert met je kinderen. Hierdoor ontstaat er een open en veilige omgeving waarin je kinderen zich vrij voelen om hun gedachten en gevoelens te delen.

·        Los problemen op: als ouder krijg je te maken met verschillende problemen en uitdagingen. Door actief te werken aan het oplossen van deze problemen, laat je zien dat je proactief bent en dat je het beste wilt voor je kind.

·        Wees positief: focus op wat er goed gaat in plaats van op wat er mis gaat. Dit zorgt voor een positieve sfeer en laat zien dat je als ouder proactief bent en het beste wilt voor je kind.

 

Voor mij hoort bij pro-activiteit ook het maken van een planning en het met elkaar bespreken van ieders week. En zelfs ook het nadenken over de boodschappen en wanneer die gedaan of geleverd worden. Zodat ik op de dag zelf zo weinig mogelijk verrassingen tegenkom. Of beter gezegd: zodat ik beter om kan gaan met wanneer de dag toch anders loopt dan gepland.

Een concreet voorbeeld van iets dat je proactief aan kunt pakken is het omgaan met schermtijd van je kinderen. Voor die van mij vind ik het nu nog niet van toepassing, maar wanneer je merkt dat je veel op je kinderen moppert omdat ze weer achter een scherm zitten, kun je met elkaar een plan en afspraken maken door met elkaar te bespreken hoeveel tijd er mag worden besteed achter een scherm en welke alternatieven er samen bedacht kunnen worden.

En ook wanneer je merkt dat je kinderen veel ruzie maken, kun je hier als ouder proactief mee omgaan, door samen plan te maken, afspraken te maken en vooral het positief gedrag te stimuleren.

Door proactief te denken en te handelen ervaar ik meer controle, wat mij rust geeft, en kan ik beter omgaan met wat er (onverwachts) gebeurt. En daarin hoop ik ook een ook een voorbeeld te zijn voor onze kinderen.

Ik ben benieuwd hoe deze gewoonte voor jou werkt. Ben je hier bewust mee bezig? Wat wordt er in jou getriggerd? Wat zou jij anders willen doen? Ik hoor het graag!

Volgende week vertel ik je meer over gewoonte 2: begin met het einde voor ogen.

 

Photo by Alexxndr - Canva

Noot bij de links: Wanneer een link doorklikt naar bol.com, is dit een affiliate link. Mocht je binnen een bepaalde tijd na het klikken op die link een bestelling doen bij bol, betekent dit dat ik een klein percentage van de bestelling krijg, zonder dat dit jou iets extra’s kost. Mocht je dit doen; dankjewel!

Meer tips voor ouders om de communicatie met hun kind te verbeteren

Communiceren met je kind. Iets waarin je naar mijn ervaring nooit bent uitgeleerd. Vorige week gaf ik je al tips hoe je beter kunt worden in actief luisteren. Deze post kun je hier (her)lezen. Vandaag geef ik je graag wat extra tips, ik hoop dat deze je weer zullen inspireren!

Tip 1: wees niet bang voor stiltes

Soms hebben kinderen even tijd nodig om na te denken voordat ze antwoord geven op een vraag. Geef je kind de tijd om te reageren. Wat langer stil zijn tussendoor kan ook helpen om te voorkomen dat je te snel overgaat in het geven van advies. Bijkomend voordeel wanneer jij bewust je best doet wat stiller te zijn is dat je het kind nog meer vrijheid geeft om te vertellen wat het je eigenlijk zou willen vertellen.

Tip 2: laat je kind uitpraten

Laat je kind zijn/haar verhaal vertellen zonder het te onderbreken. Grote kans dat jij dan immers het gesprek weer overneemt. Wanneer je het kind laat uitpraten leert het dat je wat hij zegt belangrijk vindt. Probeer niet te snel conclusies te trekken, maar stel vooral vragen. En vraag zeker door wanneer je iets niet begrijpt. Probeer dat dan zoveel mogelijk op een nieuwsgierige en niet- oordelende manier te doen.

Tip 3: gebruik non-verbale communicatie

Knik bijvoorbeeld af en toe om aan te geven dat je je kind begrijpt. Of glimlach. Kijk je kind aan, zonder het de hele tijd aan te staren. En ik had het vorige week al genoemd, maar vind het belangrijk genoeg om nogmaals te noemen: laat je niet afleiden door je telefoon. Wees met je aandacht helemaal bij je kind!

Tip 4: wees geduldig

Zeker wanneer je samen nog niet gewend bent gesprekjes te doen, kan het best even duren voordat je kind zich op zijn gemak voelt en begint te vertellen. Dat is oké, zorg in eerste instantie voor voldoende mogelijkheden dat jullie samen zijn om kleine gesprekjes te hebben. Geef het de tijd. Een wandelingetje naar de ijssalon zonder dat er veel gezegd wordt is ook prima. Er hoeft niet altijd iets gezegd te worden, wanneer je kind maar leert voelen dat het kind altijd bij je terecht kan als het ergens mee zit.


Veel kletsplezier samen, en ik vind het altijd leuk om te horen wat voor jullie werkt, stuur me dus gerust een berichtje!

Schaken, het brengt me midden in mijn leerkuil!

Ik ben iets nieuws aan het leren. Ik leer schaken. Eindelijk. Het stond al heel lang op mijn lijstje van dingen-die-ik-ooit-nog-wel-eens-zou-willen-leren, maar sinds een paar weten ‘moet’ ik wel. Ik ben namelijk een jongen gaan coachen die van schaken houdt. En niet zo van praten. Tja, aangezien dat laatste een heel belangrijk onderdeel is van wat ik doe (en ik ook heel graag doe), was dat wel een beetje een uitdaging.

Wanneer ik met een nieuwe leerling ga werken, is een relatie opbouwen het allerbelangrijkste wat er is. Logisch ook. Hoe kan ik verwachten dat iemand zich bij mij op z’n gemak voelt, terwijl hij (of zij) me nog niet eerder heeft gesproken, en in de meeste gevallen zelf ook echt niet om deze begeleiding heeft gevraagd. En wanneer het dan ook nog een kind is dat duidelijk aangeeft niet op teveel vragen zit te wachten, wat doe je dan? Dan ga je spelletjes spelen. En laat ik naast praten ook nog eens gek zijn op spelletjes doen. Er zitten er altijd dus verschillende in mijn tas. Maar deze jongen vertelde me gek te zijn op schaken.

Photo by Bigandt_Photography

Wat doe je dan? Dan ga ik leren schaken. Ik heb hem gevraagd om het mij te leren. En om echt bij het begin te beginnen. De tweede sessie samen heeft hij me alle stukken uitgelegd, en wat ze mogen. En daarna wilde hij heel graag beginnen met spelen. En dus spelen we. Ik wil het echt leren, dus ik vraag hem veel over het spel en over mogelijke zetten.

Ik laat hem zien dat ik in midden in de leerkuil zit, en vertel hem al mijn gedachten en overtuigingen die daarbij horen. Zo ben ik al meteen een voorbeeld voor hem, hoe je met iets nieuws om kan gaan. En dat ik ook gedachten had als: ‘dit ga ik nooit leren’. Treft het dan ook even dat er een grote poster van de leerkuil op de deur van het kamertje waar we werken hangt. En zo is voor hem de stap heel klein om te vertellen waar hij dezelfde soort overtuigingen heeft.

Hij, die zichzelf ongeduldig noemt, heeft geduld met mij. Ik mag hem steeds meer vragen, en hij voelt zich duidelijk steeds vrijer om te vertellen wat hem bezighoudt. En ik leer iedere keer dat we spelen steeds een beetje beter schaken.

Voor mezelf is het ook goed om weer eens echt in de leerkuil te zitten, hoe oncomfortabel ook. Want het kunnen, dat kan ik echt nog niet. Maar ik word iedere keer een beetje beter. En dat is een lekker gevoel!

En jij; waarvan heb jij het idee dat je het echt nooit gaat leren, maar zou je het stiekem wel willen kunnen? En wat is het eerste stapje wat je daarvoor vandaag kan zetten?

Nieuwe afspraken op school, nieuwe afspraken thuis?

Hier in het midden is het nieuwe schooljaar weer gestart.

Vandaag was ik voor het eerst weer in de scholen om leerlingen te begeleiden. Het was even zoeken: in welk lokaal moet ik zijn? En de lokalen waren soms nog wat kaal, maar het zoemde en leefde; de kinderen waren er weer!

De school leefde weer 😊

Veel scholen hier werken met Vreedzame School, een programma voor sociale competentie en democratisch burgerschap. Het bestaat uit wekelijkse lessen, en in de eerste twee lesweken staat er zelfs dagelijks een les op het rooster. Toen ik nog voor de klas stond, vond ik dit ontzettend leuk om te doen. Omdat het lessen zijn die echt om de kinderen draaien, om wat zij zeggen en vinden.

Hoe leuk vond ik het dan ook dat een van de jongens vanmorgen vertelde dat ie dit het leukst vond bij zijn nieuwe juf. Gisteren hebben ze samen de afspraken van dit jaar besproken. En zijn juf vertelde me dat hij met een van de mooiste afspraken kwam, een afspraak waarin hij soms echt nog wel iets heeft te leren. Hij vertelde me trots: ‘we dagen elkaar niet uit’, en hij kon me ook vertellen waarom hij dit zo belangrijk vond.

Hoe mooi is dat, samen de afspraken opstellen. Afspraken die voor de hele klas gelden en door de hele klas gedragen worden. Die dus ook de verantwoordelijkheid worden van de hele klas.

En waarom zou je dit thuis ook niet doen? Plan deze week of komend weekend eens een momentje samen, praat over deze eerste schoolweek (of de week die gaat komen), luister naar elkaar. En heb het dan met elkaar over de afspraken die thuis goed zouden kunnen werken. En heb je al afspraken samen, evalueer ze dan eens. Praat met elkaar over wat werkt, en wat nog beter kan. Als ik het me goed herinner wordt dit op school al gedaan vanaf groep 3.

En gaat het dan altijd goed? Nee, helaas, zou makkelijk zal het niet zijn.

Maar echt luisteren naar elkaar en samen verantwoordelijk zijn voor hoe het gaat in de klas en thuis levert ongetwijfeld veel positiefs op!

Tip: werkt de school van je kind ook met Vreedzame School, vraag ze dan regelmatig wat ze hebben gedaan, en kijk of je er ook thuis wat mee kan doen.

 

Meer over de Vreedzame School lees je hier.

Hoe was het vandaag op school?

‘Hoe was het op school?’ Wanneer je die vraag aan je kind stelt, is de kans groot dat je geen uitgebreid antwoord terug krijgt. En zeg nou zelf, als iemand aan jou vraagt hoe je dag was, antwoord je waarschijnlijk ook met een “goed” of  “prima”.  Tijd dus om je vraag te veranderen wanneer je een uitgebreider antwoord zou willen. En dat hoeft helemaal niet ingewikkeld te zijn, maar kan wel een wereld van verschil maken in de communicatie tussen jou en je kind (of met je partner, een vriend etc.) én in jullie geluksgevoel. Want de beste kleine gewoonte om je geluksgevoel te verhogen is volgens Martin Seligman, grondlegger van de positieve psychologie, om elke avond 3 dingen op te schrijven die die dag mooi hebben gemaakt. De achtergrond hierbij is dat wanneer je je op deze mooie dingen richt (hoe klein ook), je ze steeds beter en meer gaat zien.

Dit kun je gebruiken in de vragen die je je kind stelt. Vraag bijvoorbeeld: welke 3 dingen maakten je blij vandaag? Wat maakte je trots? Wie zou je vandaag een compliment willen geven (en waarom)? En zo zou je nog veel meer vragen kunnen bedenken. Dat kan op de weg terug naar huis, tijdens een kopje thee, bij het naar bed brengen of tijdens een ander moment.

Zo mailde een van de ouders die ik coach me dat ze bij het avondeten aan iedereen vraagt waar ze die dag trots op waren. Ook een prachtig voorbeeld, en laten we niet vergeten, ook een prachtig moment. Zo  kun je de momenten samen echt waardevol maken. En moet dat dan elke dag zo? Nee, natuurlijk niet, maar ik kan me wel voorstellen dat het zulke leuke gesprekken kan opleveren dat je het wel bijna elke dag wilt blijven doen! 

Tip: vind je het lastig om deze vragen zelf te bedenken? Kijk dan eens in de boekhandel, er zijn steeds meer boekjes waar al allerlei vragen in staan, bijvoorbeeld Vertellis. En ook op  www.klimrooscoaching.nl/downloads  kun je gesprekskaartjes downloaden met daarop allerlei vragen die je aan je kind kunt stellen. Veel plezier!


Wat ik dankbaar meeneem uit de lockdown-periode

Vorige week mochten de basisschoolleerlingen voor het eerst sinds lange tijd weer naar school, mocht onze dochter weer voor het eerst naar het kinderdagverblijf en zo kon ik ik ook weer in mijn praktijk -  fysiek  :) – aan  de slag. Ik verwacht dat ik aan deze normale weekindeling weer heel  snel gewend ben. Ik kan me voorstellen dat het voor veel ouders juist weer opnieuw wennen is; kinderen gaan misschien halve dagen of delen van de week naar school terwijl er ook nog steeds veel werk moet worden verricht  - weer een verandering in de week  -. Maar ook die situatie zal weer gaan wennen.

Ondanks dat ik aan het begin van de lockdown echt heb moeten wennen aan het feit niet meer in de praktijk  te werken, op een enkele onlinesessie na, en eigenlijk fulltime moeder te zijn, terwijl ook vriendlief elke dag thuis aan het werk was, kijk ik er ook echt met dankbaarheid op terug. We hebben veel mooie dingen samen gedaan, ook al was dat voornamelijk thuis, en stappen gezet, met name in de ontwikkeling van onze dochter.

Wat neem ik mee uit deze periode?

  • Missen is een vorm van liefde. Voor de lockdown waren wij nogal vaak op pad en spraken we veel af met vrienden en familie. En toen zaten we dus thuis. Vooral niet meer naar onze ouders gaan of met de gehele familie bij elkaar kunnen zijn is iets wat ik mis, en wat ik daardoor nog meer ben gaan waarderen. En wat kijk ik er naar uit wanneer dat weer helemaal kan!

  • Oog voor de ontwikkeling van onze 2.5 jarige, wat gaat het hard!  Wat ze allemaal al snapt, hoe ze praat, hoe ze grapjes maakt en wat ze allemaal ontdekt, het is zo mooi om dat nog bewuster mee te maken.

  • Ik vind het fijn om uit te slapen, maar soms ook erg fijn om weer vroeg op te staan. Geen reistijd hebben, of zelfs niet te hoeven werken zorgt voor meer vrijheid en meer slaap, dat is heel fijn. Maar toen ik afgelopen maandag weer een wekker opgezet had, vond ik het toch ook wel prettig om weer vroeg aan de dag te beginnen.

  • Alles is een fase; in deze periode hebben we onze dochter geleerd zonder speen te slapen en hebben we stappen gezet richting zindelijk worden. Vooral het zonder speen slapen heeft veel huilpartijen – zowel overdag als midden in de nacht opgeleverd -, maar we zijn erdoor, en ook dit is voorbij! :)

En in wat voor gezinssituatie jij ook zit, ik hoop dat dat voor jou ook geldt en dat je positieve gevoelens overhoudt aan deze weken, ook wanneer alles weer meer richting normaal gaat. (want laten we hopen dat we die kant wel op blijven gaan). Welke dingen heb je de afgelopen weken met je kind(eren) gedaan die je voorheen amper deed? Welke dingen heb je over jezelf en je kind geleerd? Welke voornemens heb je? Wat voor waardevolle gesprekken heb je met je kind gehad (op welk niveau dan ook)?

Schrijf het voor jezelf op, maar praat er vooral ook over. Met je partner en met je kind.

Tijdens vrijwel elke avond naar bed brengen zei ik of mijn dochter dat vandaag een mooie dag was, en dat het morgen vast weer een mooie dag zou worden. En dan benoemden we waarom we dat dachten. Zo simpel en klein, maar ook effectief. Het dankbaar zijn voor dat wat wel kan en dat wat er wel is, en laten we eerlijk zijn, voor de meesten van ons is dat nog steeds ontzettend veel!

 



Gelezen: Het geheim van succesvol opvoeden (spoiler: dit is een aanrader!)

Het geheim van succesvol opvoeden - Esther Wojckicki

Een boek met de titel ‘Het geheim van succesvol opvoeden’ staat voor mij eigenlijk al met 1-0 achter. Ik word daar toch een beetje sceptisch van. Alsof zomaar een boek mij eventjes kan vertellen wat ik wel dan wel niet zou moeten doen. Maar dat is in ieder geval niet hoe dit boek is geschreven, en  ik  vond ik dit boek zeer de moeite waard, en beveel het andere ouders graag aan.

De schrijfster, Esther Wojckicki, is een Amerikaanse  journalist met veel onderwijservaring.  Na het lezen van het boek, zou ik haar graag willen leren kennen. Ze lijkt me een fantastische vrouw. Haar kijk op kinderen, hun opgroeien, en wat je als ouder zou moeten doen en laten spreekt me erg aan. Uit haar boek komt een grote liefde voor kinderen naar voren, terwijl het niets te maken lijkt te hebben met verwennerij aan de ene kant of het tijgermoederschap aan de andere kant. Ze spreekt  de ouders aan op hun grote verantwoordelijkheid en daagt je uit terug te denken  aan je eigen kindertijd. Ze waarschuwt om je kinderen niet als een verlengstuk van jezelf, maar als eigen personen te zien, hoe klein ze ook nog mogen zijn.

In het boek legt ze haar geheim, de trick-methode, uitvoerig uit. TRICK staat voor de Engelse vertalingen van de begrippen vertrouwen, respect, onafhankelijkheid, samenwerking en vriendelijkheid. Met vele concrete voorbeelden maakt ze duidelijk wat ze onder deze begrippen verstaat en wat we als ouders met deze begrippen kunnen doen. En ook geeft ze regelmatig, met respect, zeer terechte voorbeelden van wat we juist niet moeten doen.  Zo waarschuwt ze ouders dat we natuurlijk altijd het beste voor hebben  met onze kinderen, maar wat we vaak als liefdevol opvoeden beschouwen, het  aangeboren  vermogen van groeien en ontwikkelen in de weg  zit. Met andere woorden; we proberen, vanuit alle goede bedoelingen, de weg voor onze kinderen vaak zo gemakkelijk mogelijk te maken, met als keerzijde dat ze te weinig om leren gaan met tegenslagen in het leven.  Ze noemt als ultieme doel van deze opvoedingsmethode het creëren van betrokken mensen in een wereld waar ze zich verantwoordelijk voor voelen. Grote woorden, maar  ze heeft mij kunnen overtuigen dat het naleven van deze begrippen daar zeker een bijdrage aan kan leveren.

Het boek doet soms wat Amerikaans aan,  maar is naar mijn idee ook zeker te vertalen  naar onze maatschappij. Of TRICK echt hét geheim is durf ik niet te beweren, maar je manier van opvoeden en wellicht ook zelfs je visie van onderwijzen op deze begrippen te baseren, lijkt mij een prima uitgangspunt. Dit positieve boek gaf mij inspiratie en liet me reflecteren en vond ik waardevol voor zowel mijn eigen persoonlijke ontwikkeling als mijn ontwikkeling als ouder.  Het staat vol met uitspraken die ik graag wil onthouden en waar ik nog wat langer over na wil denken. Ik zal het over een tijdje zeker nog eens herlezen en beveel het van harte aan andere ouders (en zeker ook aan leerkrachten!) aan!

4 dingen die ik zeker meeneem uit dit boek:

  1. Moedig je kind aan om expert ergens in te worden, het maakt niet uit wat. Dat is erg goed voor het zelfvertrouwen.

  2. Denk als ouder goed na over hoe jij leeft in deze wereld, hoe jij respect toont aan de mensen om je heen en welk voorbeeld je je kind geeft. Alles is voor kinderen een leermoment.

  3. Prijs de inzet van je kind meer dan zijn talent. Leer je kind dat tegenslagen een noodzakelijk onderdeel  zijn van het leven.

  4. Kinderen zullen altijd fouten maken, omdat ze nu eenmaal aan het leren zijn.


(klimRoos Coaching is affiliate partner van Bol.com. Dit betekent dat ik een commissie ontvang wanneer je via bovenstaande link een bestelling doet bij Bol.com, ook wanneer je iets anders bestelt dan het betreffende boek. Dit kost jou niets extra’s. Lief wanneer je de link gebruikt!)

De 5 leukste boeken over je brein!

De 5 leukste boeken over je brein!

Meer weten over je brein, dat is superhandig. Want hoe meer je weet over de werking van je brein, hoe beter je die kennis kunt gebruiken om slim te leren.

Voor sommige kinderen is het ook nog eens zo dat ze liever boeken over echte dingen lezen, dan avonturenboeken. En wat mij betreft is lezen altijd een goed idee. Dus geef ik je in deze blog 5 tips met boeken voor je kind, om meer te snappen over de werking van je brein. En laat ik alvast verklappen, ze zijn niet alleen voor  kinderen leuk om te lezen…

1.       Het hersenhotel – Marja Baseler & Annemarie van den Brink  met  illustraties van Tjarko van der Pol

Hoe werkt jouw brein? Hoe houd je het gezond? Wat zijn  je talenten? Ontdek het in het hersenhotel.

Een werkelijk prachtig en groot geïllustreerd boek waarin ontzettend veel te zien en te ontdekken is. Het boek combineert een speurtocht naar een geheim met tal van hersenfeitjes in aparte kadertjes. Het staat vol goede tips om je hersenen in topconditie te houden. Al voor jonge kinderen interessant om samen te lezen, iets oudere kinderen zullen bij het lezen steeds nieuwe dingen ontdekken. Als coach vind ik het fantastisch dat het boek duidelijk maakt aan kinderen dat ze zelf invloed kunnen hebben op hoe ze leren en hoe ze slimmer  kunnen worden, en waarom het belangrijk is om voldoende te slapen.  Een echte aanrader!

2.       Je fantastische elastische brein – JoAnn Deak met illustraties van Sarah Ackerley

Al voor geïnteresseerde kinderen vanaf een jaar of 7 wordt met veel tekeningen uitgelegd wat je brein is en hoe het werkt. Ook het belang van fouten maken komt aan bod.  Ook dit boek is er  erg op gericht wat je zelf kunt doen om je brein sterker te maken. Het moedigt kinderen aan aan om nieuwe dingen uit te proberen. Een inspirerend prentenboek!

Voor de wat oudere kinderen (vanaf een jaar of 10) heeft deze schrijfster trouwens  een soortgelijk boek uitgebracht,  speciaal op hen gericht: Ken je brein! …. En haal eruit wat erin zit. Ook weer informatief, leerzaam, boeiend en motiverend.

3.       Superkrachten voor je hoofd – Wouter de Jong

Deze heb je hier misschien  al eerder voorbij zien komen. Dit is echt een top boek voor kinderen in de hoogste groepen van de basisschool, of de eerste jaren van de middelbare. En eerlijk is eerlijk, ook voor ons ouders nog erg leuk en leerzaam. Wouter de Jong (bekend van zijn Mindgym boeken voor volwassenen) spreekt de kinderen aan op een ontzettend leuke en aansprekende manier. Het boek heeft veel tekst, veel leuke informatieve plaatjes en heeft werkelijk ook veel waardevolle info te bieden. Echt een boek dat ik al vaak heb aangeraden en nog vaak zal blijven doen.

4.       Professor S. en de verslaafde koning – Erik Scherder, Fred Diks & Mariëlla van de Beek

Het enige echte leesboek in dit rijtje. Dit is een spannend verhaal voor kinderen vanaf 9 jaar vol met interessante hersenfeitjes. De koning is verslaafd aan videogames en de opa van Brians vriendin Zhé is zoek. Samen  gaan ze op onderzoek en ze belanden via een tijdraket in een vreemd land. Erg leuk en tegelijkertijd ook leerzaam.  Ook zeer geschikt om samen te lezen om er samen over te kunnen kletsen.  Of origineel om te doen voor een boekbespreking!

5.       Breinwijzer – John Cliteur

Een boek geschreven voor scholieren, studenten en volwassenen die willen leren over de algemene werking van het brein en die slimme strategieën en technieken willen leren om het brein zo goed mogelijk te gebruiken. Er wordt bijvoorbeeld uitgebreid  aandacht  besteed aan mindmappen, geheugentechnieken en snellezen. Een boek dat veel  handvatten  geeft om zelf mee aan de slag te gaan en zo breinwijzer te  worden.

Zo, op allerlei niveaus en op allerlei manieren is er dus heel veel te leren over dit fantastische en complexe orgaan. En heb  je nog een aanrader om dit rijtje aan te vullen, hoor ik het graag!

Wil je meer van me lezen? Zorg dat je je dan inschrijft voor mijn nieuwsbrief, dan krijg je al het nieuws mee! Klik op deze link.

 

(klimRoos Coaching is affiliate partner van Bol.com. Dit betekent dat ik een commissie ontvang wanneer je via bovenstaande link een bestelling doet bij Bol.com, ook wanneer je iets anders bestelt dan het betreffende boek. Dit kost jou niets extra’s. Lief wanneer je de link gebruikt!)

Nieuwe column in de Rivierwijker: houd een familievergadering!

De familievergadering

En dan is het alweer december. Wat is het toch weer snel gegaan. Het wordt laat licht en het is weer vroeg donker. Weer wennen aan de kou. Straten versierd met lichtjes. Binnen vaak een kaarsje aan. Warme chocomel. Gezellig, ik houd ervan. Maar er komt wel wat drukte en geplan bij kijken. Misschien heb je, net als ik, ook nog wel een hele takenlijst om in orde te maken. Ook voor veel kinderen is het op school een extra drukke periode, waar ze misschien best wel last van kunnen hebben (wat je dan meestal vooral thuis merkt). Hopelijk brengt de kerstvakantie iedereen wat rust. Ik wens je mooie momenten samen, waarin je weer kunt ontspannen en samen op een leuke manier de tijd kan doorbrengen. Hoe het fijn is dit in te vullen, kan voor iedereen anders zijn.

Misschien is het leuk om als gezin een familievergadering te houden, waarbij ieder mag vertellen wat hij/zij in de vakantie graag zou doen en samen kun je dan gaan puzzelen wat er mogelijk is. Misschien kom je er dan wel achter dat je zoon je heel graag wil uitleggen hoe zijn favoriete computerspel werkt, zodat jullie dat samen kunnen spelen. Of misschien vertelt je dochter dat ze graag een hele middag met z’n allen bordspelletjes zou willen doen. Maak een planning van de twee weken, voor veel kinderen (en volwassenen) is het fijn om overzicht te hebben. Zo is ook goed te zien wanneer het fijn is om een dagje heel rustig aan te doen. En als je dan toch met z’n allen op de bank of rond te tafel zit, besteed dan ook eens even samen aan het terugkijken op het voorbije jaar. Wat waren de leuke momenten? En de verdrietige? Waar is iedereen trots op? Waar kun je de andere gezinsleden complimentjes over geven? Zijn er dingen waarvan je wilt dat ze vaker gebeuren? En zo kun je ook alvast gaan kijken naar het komende jaar. Wat zijn de dingen waar ieder zich op verheugt? Wat zou iedereen willen bereiken of leren? Hoe kunnen jullie elkaar daarbij helpen?

Zo zijn er ontzettend veel dingen die je met elkaar kan bespreken. Je zou zelfs kunnen afspreken elke maand een kleine familievergadering te houden. Kijk vooral wat bij jullie past en voor jullie werkt. Wil je meer tips hoe je dit aan kunt pakken? Kijk dan op www.klimrooscoaching.nl/downloads. Ik wens iedereen een hele fijne decemberperiode en een prachtig en gezond 2020!

Renata Roos is als coach en gedragsspecialist werkzaam in haar praktijk klimRoos Coaching in de Dichterswijk. Ze ondersteunt kinderen en hun ouders wanneer zij om diverse reden een steuntje in de rug kunnen gebruiken.

(Deze bijdrage verscheen in december 2019 in de Utrechtse huis-aan-huiskrant De Rivierwijker)

Canva - Plastic Animal Toys on Wooden Surface (1).jpg

Dag Sinterklaasje!

Vroeger vierden we altijd Sinterklaas met de familie. Ik kom uit een grote familie, met heel veel neefjes en nichtjes en om Sinterklaas te  vieren kwamen we met een grote groep bij elkaar en kwam Sint zelfs langs met zijn Pieten. Zo bijzonder vond ik dat! Ik herinner me dat ik op dat soort avonden liedjes voorzong, mijn rapport liet zien en een liedje op mijn dwarsfluit speelde. De allermooiste herinnering is dat midden in zo’n bezoek mijn vader opeens thuiskwam. Als vrachtwagenchauffeur was hij veel weg, en kon hij er op dit soort avonden niet altijd bij zijn. Dat hij toen, voor mij onverwacht, thuis kwam, was echt het allermooiste cadeau.

Ik heb toen ik klein was altijd genoten van het Sinterklaasfeest, en ik hoop toch zo dat we als maatschappij weer een vorm kunnen vinden dat we met onze kinderen het feest kunnen blijven op zo’n manier dat het een feest is voor alle grote en kleine mensen. Dit is het eerste jaar dat onze dochter beseft dat er deze periode iets bijzonders aan de hand is, en dat is zo lief om te zien. Twee weken terug vierden we Sinterklaas op het werk bij haar papa. Ze vond het prachtig. Ze was trots om Sinterklaas en de Pieten te zien en een hand te geven en ze was in de wolken met haar cadeau. 5 december dit jaar vieren we het opnieuw met familie, ontzettend gezellig, en dat gaat de komende jaren ieder jaar vast alleen nog maar leuker worden. Ik verheug me op een echt heerlijk avondje, met lekker eten, lieve cadeautjes en vooral een heel fijn samenzijn met elkaar. Een avond om dankbaar voor te zijn en om later te herinneren. Dat wens ik jou ook!

Anne+en+Sint.jpg

Wat wil je nu echt dat je kind leert?

Deze column verscheen in de huis-aan-huiskrant de Rivierwijker in november 2019

Alweer 4 jaar geleden schreef ik klimRoos Coaching in bij de Kamer van Koophandel. Na jaren fulltime voor de klas te hebben gestaan durfde ik eindelijk de stap te nemen. Ooit begon ik vol idealisme aan de pabo, want leerkracht zijn leek me het allermooiste wat er was. Ik wilde echt iets kunnen betekenen voor kinderen, zoals mijn eigen leerkracht van groep 8 zoveel jaar geleden voor mij het verschil maakte. Maar jaar na jaar brokkelde dat idealisme verder af en had ik steeds meer het gevoel in een soort van fabriek terecht gekomen te zijn. Wat ik voor de klas deed, of moest doen, stond steeds verder af van hoe het in het onderwijs voor mij hoorde te zijn. Werkdruk, passend onderwijs, de vele administratie en de druk op prestaties van de kinderen. Het ging mij steeds meer tegenstaan. Buiten kijf staat dat het belangrijk is dat kinderen leren lezen en rekenen, maar er is nog zoveel meer.  Als leerkracht had ik steeds meer het gevoel dat ik onvoldoende mogelijkheid had alle kinderen te zien en te geven wat ze nodig hadden, met name op sociaal emotioneel gebied. Wat zouden kinderen nu echt moeten leren? Wat wil jij nu echt dat jouw kind leert? Ik zou vooral willen dat mijn dochter emotioneel zeer sterk is, zich goed kan uiten, conflicten goed op kan lossen en een gezond zelfvertrouwen heeft. Ik denk dat dit een kind help zich fijn te voelen en dan is de kans ook groot dat het op school het beste kan functioneren op zijn cognitief niveau.

Ik twijfel er geen moment aan dat leerkrachten met alle positieve intenties hun werk doen, en dat er ook scholen zijn die wel veel aandacht hebben voor het sociaal-emotionele. En hopelijk komt er een dag dat dat voor ieder kind meer dan voldoende is. Tot die tijd ben ik elke dag blij met mijn keuze om zonder druk van tijd of prestatie alle aandacht voor de kinderen te mogen hebben. En om zo iets voor de kinderen te kunnen betekenen. Zodat dat ene meisje beter om kan gaan met haar verdrietige en boze emoties en die andere jongen met veel meer zelfvertrouwen naar school gaat. Dat zijn kleine feestjes waard!

IMG-0976.JPG

tijd voor een feestje, klimRoos wordt 4 en onze kleine dame 2 :)

9 tips voor brugklassers

Twee weken geleden nog gaf ik les aan bijna-brugklassers tijdens de Zomerschool. We kregen daar bezoek van een echte brugklasser (nu een tweedeklasser natuurlijk) die de leerlingen een aantal hele goede tips gaf. Deze deel ik graag nog met je!

-          Maak zoveel mogelijk huiswerk al in de klas, dan kan je thuis veel tijd schelen. En dan kun je nog hulp vragen aan je docent.

-          Noteer je huiswerk tijdens de les in je agenda en kijk het na in Magister. Houd er rekening mee dat de app niet altijd werkt!

-          Check  je rooster elke ochtend, zodat je niet voor niets naar school gaat wanneer je eerste uur uitvalt.

-          Blijf niet lang rondlopen met vragen of zorgen, maar ga ermee naar je mentor.

-          Controleer goed wat je voor je toets moet leren.

-          Zorg dat je je huiswerk goed plant.

-          Als je een toets hebt, maak dan een samenvatting van je leerwerk.

-          Gebruik apps om woordjes te leren, bv Quizlet.

-          Pak je tas steeds ’s avonds in, dat spaart je in de ochtend tijd en zorgt ervoor dat je minder snel iets vergeet.

Heb je zelf nog goede tips? Laat ze hier dan ook achter voor anderen om te lezen. Ik wens je een heel goed en succesvol brugklasjaar!

klimRoos tipt: Tijger-Tijger is het waar?

klimRoos tipt: Tijger- Tijger is het waar? 4 vragen die je weer laten lachen – Byron Katie en Hans Wilhelm

Tijger-Tijger is het waar?  Is een van de eerste boeken die ik kocht, toen ik mijn eigen praktijk was begonnen. Ik heb het sindsdien met heel veel kinderen gelezen. Ik pak het er vaak bij wanneer ik denk dat het kind weleens last zou kunnen hebben van belemmerende gedachten. En in veel gevallen blijkt het boek dan ook herkenbaar. Ik lees het samen met het kind door en vraag daarna waar het boek het kind aan doet denken. Dat is vrijwel altijd een goede start voor een mooie gesprek.  Vaak halen we daarna de 4 vragen nog tevoorschijn en probeer ik samen met het kind tot een paar voorbeelden te komen, die voor hem of haar gelden. In latere sessies is  het makkelijk om er weer op terug te grijpen. ‘Weet je nog, het boek van Tijger, weet je echt zeker dat het waar is wat je denkt? ‘  Ik vind het boek een hele mooie ondersteuning om de gedachten van het kind te onderzoeken, en ook voor volwassenen kan dit zeker behulpzaam zijn!

Enige punt van mijn kritiek is dat ik de inhoud – de complexiteit van de tekst – en het uiterlijk van het boek minder goed bij elkaar vind passen. De kaft lijkt op een prentenboek voor jonge  kinderen, en met hen kun je met jouw ondersteuning ook prima met het boek werken – maar de tekst is toch echt gericht op iets oudere kinderen.

Kortom, een aanrader om samen te lezen, en om samen de gedachten die het kind over zichzelf en situaties heeft te onderzoeken!

(klimRoos Coaching is affiliate partner van Bol.com. Dit betekent dat ik een commissie ontvang wanneer je via bovenstaande link een bestelling doet, ook wanneer je iets anders bestelt dan het betreffende boek. Dit kost jou niets extra’s. Lief wanneer je de link gebruikt!)

Brugklastraining bij klimRoos Coaching

Naar de middelbare…

Het is januari en er ligt nu zelfs sneeuw buiten. Het lijkt nog ontzettend lang te duren voordat het echt zomer is, maar toch…ongetwijfeld zullen we ook dit jaar weer gaan zeggen dat de tijd vliegt. En ik kan me goed voorstellen dat leerlingen in groep 8 al wel bezig zijn met hun zomer. De open dagen voor de middelbare scholen komen er weer aan, er moet een belangrijke keuze worden gemaakt! Een tijd van mogelijk veel spanning en onzekerheden. Word ik wel aangenomen op de school van mijn keuze? Wat gaan mijn vrienden doen? Ga ik het wel leuk hebben? Zoveel vragen die er in dat kinderhoofd rond kunnen vliegen.

En ook voor de ouders kan het behoorlijk spannend zijn, kan ik me zo voorstellen. Zij denken ongetwijfeld ook terug aan hun middelbare schoolperiode, inclusief de mooie en minder mooie momenten. En zij gunnen hun kind natuurlijk de mooiste tijd die je kunt hebben.

klimRoos wil ouders daarbij helpen. Ik ben ervan overtuigd dat je kinderen tot op een zekere hoogte kunt voorbereiden voor wat hen te wachten staat en hoe ze op een slimme manier om kunnen gaan met studeren, plannen, het maken van vrienden, het omgaan met tegenslagen etc. Met zelfvertrouwen en zelfkennis (wat vind ik leuk? waar krijg ik energie van? hoe ontspan ik?) aan de middelbare school beginnen biedt naar mijn idee veel kansen op een mooie periode. Daarom staan juist die dingen centraal in de brugklastraining die klimRoos aanbiedt. Een training in een kleine groep van maximaal 6 leerlingen.

In zes bijeenkomsten staan we op een coachende manier stil bij bovenstaande en vele andere onderwerpen. Vier bijeenkomsten vinden plaats voor de zomervakantie, zodat kinderen zich zo goed mogelijk voorbereid voelen op de middelbare school, en twee bijeenkomsten worden aan de start van het brugklasjaar georganiseerd. In die bijeenkomsten is ruime aandacht voor eigen inbreng en vragen. Deze training bereidt kinderen niet alleen mentaal voor op de middelbare school, maar besteedt ook veel aandacht aan persoonlijke en sociale elementen. Een unieke brugklastraining dus.

De inschrijving is inmiddels geopend. Heb je zelf een groep 8-er thuis, of ken je iemand die je zo’n mooie training gunt? Zorg dat hij/zij zich snel aanmeldt, het aantal plaatsen is beperkt! Meer informatie over de brugklastraining lees je hier.

plaatje brugklastraining.jpg